In een wereld van speelse vreugde en dromen,

Danst een kind in de zonnestralen die stromen.

Met ogen vol verwondering en het lachende licht,

Ontdekt hij een wereld vol kleuren in het vergezicht.

Met kleine handen grijpt hij naar de hemel zo hoog,

En vangt hij sterren in zijn palm van zijn handen , licht en droog.

Zijn hart, zo puur als de ochtenddauw op het gras,

Fluistert geheimen aan de wind als een zacht gefluisterde bas.

Hij spreekt met de bloemen die wiegen in de wind,

En de bomen die hun verhalen met hem bemind.

Zijn onschuldige ziel kent geen grenzen of spijt,

Terwijl hij dwaalt door het land van eindeloze tijd.

Met elke stap die hij zet, ontvouwt zich een nieuw verhaal,

Een wereld vol avonturen, groot en geniaal.

Hij is de belichaming van onschuld en hoop,

Een levende herinnering aan de pure levensloop.

In zijn ogen weerspiegelt de toekomst in een prisma van kleur,

Een kind, de belofte van morgen, zuiver en puur.

Moge hij blijven dansen in het licht van de dag,

Als een symfonie van vreugde, zonder enig beklag

Auteur Gerard Heutink